Prenses hemen o an yola çıkmış. Az gitmiş uz gitmiş dere tepe düz gitmiş, dönmüş bakmış arkasına, bir arpa boyu yol gitmiş. Bir arpa boyu yol gitmiş; ama Bilge’nin yaşadığı dağın eteğine de varmış. Prenses, oturmuş pirinç ayıklayan Bilge’yi görmüş, selam eylemiş söz söylemiş;

 ‘’ Ey Bilge sana hayatin anlamının ne olduğunu sormaya geldim. Duydum ki sen her şeyi bilirmişsin’’.

Bilge; ‘’ Ben en iyi ne bilmediğimi bilirim’’ demiş.  

Prenses “Ben buraya hayatın anlamını öğrenmek için geldim” demiş.

Bilge “Seni bir sınavdan geçireceğim, eğer sınavı başarırsan sana hayatın anlamını söylerim. Şimdi şu kaşığa silme yağ dolduracağım, sen kaşığı alıp arka bahçede yağı kaşıktan eksiltmeden bir tur at bakalım’’ demiş.

 Prenses gözü ve bütün dikkati çay kaşığında turlayıp gelmiş. Bilge kaşığa bakmış; ‘’Evet’’ demiş ‘’Kaşıkta yağ eksilmemiş.  Peki, bahçe nasıldı?’’.

Prenses şaşkın; ‘’ Ben ne bileyim, kaşıktan başka bir şeye bakmadım ki’’ demiş.

Bilge bu kez ‘’Al şu kaşığı git bir tur daha at; ama gelince bahçenin nasıl olduğunu söyle bana’’ diyerek yeniden Prensesi bahçeye yollamış.

Prenses bir tur daha atıp gelmiş. Bilge ‘’ Bahçe nasıldı ?’’ diye sormuş.

 Prenses bahçede kendini ne kadar mutlu hissettiğinden, bahçenin güzelliğine hayran kalıp büyülendiğinden söz etmiş. 

Bilge kaşığa bakmış; ‘’İyi ama kaşıkta hiç yağ kalmamış’’ diyerek gülümsemiş, ‘’ Hayat senin ona bakma biçiminle anlam kazanır ya sadece bir noktaya bakarsın hayatın akıp gider, sen farkına varmazsın ya da başını kaldırıp çevrendeki güzelliklere bakarsın ve akıp giden zamanın anlam kazanır.’’

Yorumlar