1872- Charles Darwin, davranışların evrimsel adaptasyonlar olduğunu savunan eseri İnsan ve Hayvanlarda Duyguların İfadesi' ni yayınladı.
1898- Edward Thorndike, tatmin edici sonuçlar ortaya çıkaran tepkilerin tekrarlanması olasılığının yüksek olduğunu (Law of Effect-sonuç yasası) öne sürdü.
1900 - Ivan Pavlov tükürük tepkisini ve diğer refleksleri incelemeye başladı.
1913 - John Watson'un “Davranışçının Bakış Açısından Psikoloji” yayınlandı. Makale, davranışçılığın menifestosu olarak kabül gördü.
1920 - Watson ve asistanı Rosalie Rayner ünlü "Little Albert" (küçük Albert) deneyini yaptı.
1927- İvan Pavlov köpekler üzerindeki deneyleriyle klasik koşullanmayı kanıtladı.
1929- Kari Lashley beyin kesitleri üzerindeki deneyleri ile öğrenmenin tüm beyinle gerçekleştiğini gösterdi.
1930- Zing-Yang Kuo, kedi ve farelerle yaptığı deneyleri ile içgüdü diye bir şeyin olmadığını göstermeye çalıştı.
1930- B. F. Skinner, ‘‘operan koşullanma”yı fareler üzerindeki deneylerle gösterdi.
1943 - Clark Hull'un “Davranış İlkeleri” yayınlandı.
1948 - B.F. Skinner, davranışçı ilkelere dayanan ütopik bir toplumu tanımladığı Walden II 'yi yayınladı.
1959 - Noam Chomsky Skinner'in, "Sözel Davranışın Gözden Geçirilmesi" üzerine eleştirisini yayınladı.
1971 - B.F. Skinner, özgür iradenin bir yanılsama olduğunu iddia ettiği “Özgürlüğün ve Onurun Ötesinde” adlı kitabını yayınladı.